1. Monos (05.03) godzina: 18.00

Reżyseria: Alejandro Landes
Scenariusz: Alejandro Landes / Alexis Dos Santos
Gatunek: Dramat
Produkcja: Argentyna / Holandia / Niemcy / Szwecja / Kolumbia / Urugwaj
Premiera: 7 lutego 2020 (Polska) / 26 stycznia 2019 (świat)
Czas: 102 min

Opis dystrybutora:
Wilk, Lady, Rambo, Yeti, Bum-Bum, Smerf, Szwedka i Pies to nastoletni partyzanci pilnujący amerykańskiej zakładniczki gdzieś w górach w Ameryce Południowej, pośród zjawiskowo sfilmowanych, soczystych i dzikich krajobrazów. Tajemnicza „Organizacja” daje im rozkazy przez radio, przydziela im krowę Shakirę, karabiny maszynowe do zabawy i pozwala na rytualne orgie po dniu ćwiczeń wojskowych. Kiedy przypadkowo ginie Shakira, zaczyna się walka o przywództwo w oddziale, który musi uciekać z gór do amazońskiej dżungli. Chaos i napięcie, które towarzyszyło nastolatkom zamienia się w brutalną walkę o przetrwanie w otoczeniu i nastroju przypominającym „Czas apokalipsy”. Zakładniczka wyczuwa szansę na ucieczkę, a oddział niszczy radio i tym samym kontakt z „Organizacją”. Młodzi rebelianci przypominający rozbitków z „Władcy much” zostają sam na sam ze swoimi demonami. Przedzierają się przez tropikalny las, a śmierć podąża za nimi… Hipnotyzującą atmosferę świetnie podkreśla ścieżka dźwiękowa Miki Levi. „Monos” zrobił furorę na festiwalach Sundance (Specjalna Nagroda Jury) i Berlinale 2019, gdzie „The Guardian” ogłosił film „największym okryciem” i określił go jako „młodzieżowy Czas Apokalipsy”. Dzieło Alejandro Landesa jest oficjalnym kolumbijskim kandydatem do Oscara.

2. Tommaso (19.03) godzina: 18.00

Reżyseria: Abel Ferrara
Scenariusz: Abel Ferrara
Aktorzy: Willem Dafoe, Anna Ferrara, Cristina Chiriac
Gatunek: Dramat
Produkcja: Grecja / USA / Wielka Brytania / Włochy
Premiera: 14 lutego 2020 (Polska) / 20 maja 2019 (świat)

Opis dystrybutora:
Odkrycie festiwalu w Cannes. Zaskakujące, osobiste dzieło Abla Ferrary opowiada o toksycznej męskości, późnym ojcostwie i walce z prywatnymi demonami.

Zaskakujące, poruszające, osobiste dzieło Ferrary, które można uznać za jeden z jego najlepszych filmów. Grany przez Willema Dafoe Tommaso jest ekranowym alter ego samego reżysera. Wrażenie obcowania z intymnym dziennikiem potęguje fakt, że towarzyszkę życia Tommaso zagrała Cristina Chiriac, partnerka Abla, a w rolę córeczki ekranowej pary wciela się mała Anna Ferrara. Akcja filmu rozgrywa się natomiast w rzymskim mieszkaniu autora Złego porucznika. Nie sposób dociec, gdzie kończy się scenariusz, a zaczyna coś na kształt psychodramy. Niepostrzeżenie stajemy się świadkami dekonstrukcji toksycznej męskości – z jej agresją, zazdrością, seksualnymi frustracjami i uzależnieniami. Tommaso walczy ze swoimi demonami, a przede wszystkim z potężnym ego. Chodzi na mityngi AA, medytuje, pracuje z młodymi aktorami, stara się być dobrym ojcem i partnerem, ale jego nastroje zmieniają się nieoczekiwanie i gwałtownie. Czułość ustępuje atakom złości, bliskość – potrzebie dominacji, późne ojcostwo frustruje. Ferrarowski portret artysty z czasów starości jest jednym z najszczerszych i najbardziej poruszających filmów o mężczyźnie. Jedną z najwybitniejszych produkcji ostatnich lat.